Ως σύστημα ολιστικής αξιολόγησης και θεραπείας που αναγνωρίζει παθολογίες και δυσλειτουργίες στην ανθρώπινη κατασκευή, και αποσκοπεί στην αντιμετώπιση και διόρθωσή τους.

Η Οστεοπαθητική δίνει βάση πρωτίστως στην εμβιομηχανική λειτουργία του ανθρωπίνου σώματος, δια μέσου του νευρικού και μυοσκελετικού συστήματος, εστιάζοντας ιδιαίτερα στα πρoβλήματα δομής του σώματος και στις παθολογίες που προέρχονται από τις μηχανικές ανισορρoπίες. Τα υπόλοιπα συστήματα όπως γαστρεντερικό, καρδιαγγειακό, πνευμονολογικό, ενδοκρινολογικό και γεννητικό-ουροποιητικό παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο.

Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό της Οστεοπαθητικής είναι ότι κατανοεί την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης δομής και αντιλαμβάνεται τον ασθενή ως ενιαίο σύνολο. Αυτό σημαίνει ότι λαμβάνει υπόψη όχι μόνο το φυσικό μέρος (σώμα) του προβλήματος αλλά και το χημικό (βιοχημεία) και το συναισθηματικό (ψυχολογία).

  • Το σώμα είναι ένα σύνολο
  • Η κατασκευή και η λειτουργία είναι αλληλένδετα συνδεμένες
  • Το σώμα κατέχει αυτό-ρυθμιστικούς μηχανισμούς
  • Το σώμα έχει την εγγενή ικανότητα να αμύνεται και να επιδιορθώνεται
  • Όταν η φυσιολογική προσαρμοστικότητα διακόπτεται ή όταν περιβαλλοντικές αλλαγές ξεπερνούν την ικανότητα του σώματος για αυτοσυντήρηση, τότε δημιουργούνται οι συνθήκες πρόκλησης ασθένειας
  • Η κίνηση των σωματικών υγρών είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της υγείας
  • Τα νευρικό σύστημα είναι ένας ζωτικός παράγοντας για τον έλεγχο των σωματικών υγρών
  • Υπάρχουν σωματικά στοιχεία στην ασθένεια που δεν είναι μόνο εκδηλώσεις της ασθένειας αλλά και οι παράγοντες που συμβάλλουν στη διατήρηση της νόσου.

ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Η Οστεοπαθητική μπορεί να εκτιμήσει και να συμβάλλει θεραπευτικά στα προβλήματα που προέρχονται είτε από οξείς τραυματισμούς είτε από χρόνια λάθος χρήση του σώματος ή παθολογικές καταστάσεις. Εστιάζοντας στο μυο-σκελετικό σύστημα, αποσκοπεί στη βελτίωση της λειτουργίας του σώματος ώστε να του δώσει τις προϋποθέσεις να δουλέψει όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά.
Οι αρχές της Οστεοπαθητικής βρίσκουν εφαρμογή σε άτομα όλων των ηλικιών. Ο Οστεοπαθητικός έχει εκπαιδευτεί ώστε να μπορεί να επιλέξει και να τροποποιήσει τις τεχνικές που χρησιμοποιεί ανάλογα με την περίπτωση του εκάστοτε ασθενούς.

Εφαρμόζεται με πλήρη ασφάλεια σε:

  • αθλητικές κακώσεις
  • εγκύους και λεχώνες
  • παιδιά
  • χρόνιες μυοσκελετικές παθήσεις
  • ηλικιωμένους